Senin, 17 Agustus 2009

wektu pungkasan...






















awan iki,sirah rodo mumet,awak ngreges...tak tekad mlaku-mlaku karo konco-konco
mergo wis ora ono wektu maneh nggo mlaku bareng koyo ngene,
kabeh kenangan tak simpen neng njero otakku ...
naliko aku ngliwati pinggir ndalan pantai damuan...terus menyang pantai jerudong ,terus mampir neng j-park.........moto iki ora kuoso mbendung banyu...
sing ora lilo ninggalne kabeh iki
nanging aku mung sakdermo kerjo...yen wis titi wayahe kudu bali
bali menyang asale...
"ibarat kayu ora bakal iso nyanding karo emas....."
najan opo wae sik tak lakoni...mesti keluputan,kekurangan ,,,tetep ono neng awakku...
neng kene aku ketemu tresnoku...yo neng kene aku kelangan tresnoku...
nggo selawase........
aku mung iso ngelus dodo ...
kanthi mbrebes mili luhing moto...
...................................
............
.......................
matur suwun

Tidak ada komentar:

Posting Komentar